Voetbalclub De Vrede werd gesticht op 1 mei 1923 waarbij er, naast Victoria, een tweede club in Wechel kwam. De heer Frans Janssens was geen gemeentesecretaris meer en de familie met de flinke voetballers verliet ons dorp. Het gevolg was wel dat Victoria een serieuze achterlating leed. Daarbij kwam dat enige Victoria-boys overstapten naar De Vrede.
Aan het goed ondersteunen van Alfred Heymans, zoon van de kunstschilder en een financieel sterk iemand, was het vooral te danken dat De Vrede de wind in de zeilen kreeg. Met het gevolg dat Victoria zodanig verzwakte dat ze in 1931 ophielden te bestaan. Na de ontbinding kregen de resterende spelers hun deel van het bezit.
Heymans zorgde ervoor dat op zijn eigendom de De Vrede-jongens een terrein kregen, waar nu de Nieuwstraat ligt. De club is gesticht in de woning naast het vroegere hotel "Groenendael" in de huidige Heymansstraat, de initiatiefnemers waren Cesar Smans, de gebroeders Boeckx, Jos Eelen, Jef De Kinder en Louis Verwimp. Het stichtend bestuur bestond uit :
- Jef Boeckx, en wat later Louis Boeckx, de voorzitter
- Jos Eelen, de schrijver
- Jef De Kinder, de schatbewaarder
- Jan Baptist Boeckx, de kapitein
Louis Boeckx bleef voorzitter tot 1938, maar zijn opvolger Daniël Van Den Plas (Nitje Plas en vader van Louis) spande de kroon. Hij bleef 30 jaar, of tot in 1968, voorzitter.
In de beginjaren kreeg De Vrede veel spelers van Lille en Vlimmeren omdat daar nog geen clubs waren. Maar 1938 was een moeilijk jaar. In onze buurgemeenten werden nu ook clubs opgericht zodat K.F.C. De Vrede met slechts 12 spelers een gans seizoen moest voetballen. Er werd dat jaar niet één keer gewonnen.
In 1939 werd een eerste transfer gerealiseerd. Cesar Jessen werd voor 3000 BEF verkocht aan Herentals. Bij de verkoop was voorzien dat Herentals een vriendenmatch kwam spelen tegen een versterkte ploeg. Ze hielden woord. Per tram kwamen spelers en supporters in Wechel in "De Keizer" aan. Na de match werd de winst geteld, meer dan 3000 BEF.
Dan kwamen de oorlogsjaren. Na de oorlog, in 1948 rezen er grote problemen. Alfred Heymans, de grote weldoener van De Vrede, was overleden. Hij had altijd beloofd dat het voetbalterrein -zijn eigendom- na zijn dood aan de voetbalploeg zou behoren. Maar deze belofte stond niet op papier en zijn erfgenamen dachten er anders over. Er ging zelfs een delegatie van het bestuur naar Brussel om daar bij de familie Hazledine-Heymans te pleiten -in het Frans- over de schenking. Maar ze visten achter het net.
Inmiddels was speler Leon Wouters verkocht aan Antwerp en met dit geld werd in 1954 een nieuw terrein gekocht, met een grootte van 1,16 ha, voor 42000 BEF. Op dit terrein wordt ook vandaag nog gevoetbald. Er werd een VZW gesticht met David Van Den Plas als voorzitter, Alfons Lathouwers als ondervoorzitter en Emiel Smans als schrijver.
In de naoorlogse periode speelde De Vrede voor het eerst kampioen in het seizoen 1956-1957. Dit werd nog eens overgedaan in 1961-1962, in 1965-1966 en in 1968-1969. Telkens promoveerde de ploeg van derde naar tweede provinciale. In 1977-1978 van vierde naar derde. In het seizoen 1996-1997 werd, via de eindronde, promotie afgedwongen naar derde provinciale. Natuurlijk werd er elke keer opnieuw feestgevierd.
